«من مدیر جلسه ام» و «تیهو»، پرمخاطبترین فیلمها در میان مردم بود
تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۶۴۰۸۵۱
به گزارش خبرگزاری برنا، به همت اکران کنندگان مردمی جشنواره عمار، اقشار مختلف در ایام ماه مبارک رمضان، روزه خود را همراه با فیلمهای این جشنواره افطار میکنند.
محمدحسین علیزاده، از اکرانکنندگان مردمی جشنواره عمار در منطقه 17 تهران که در ایام ماه رمضان، به صورت روزانه، فیلمهای عمار را به نمایش میگذارد، در این باره، گفت: به مناسبت فرارسیدن ماه رمضان از طریق هماهنگی و برنامهریزی با دوستان و عوامل دبیرخانه جشنواره عمار، تصمیم گرفتیم تا طرح اکران فیلم های این جشنواره را در منطقه 17 تهران در ماه رمضان اجرایی کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در همین باره ادامه داد: این طرح نمایش فیلم های جشنواره عمار از ابتدای این ماه شروع شده و ما قصد داریم تا علاوه بر نمایش فیلم، بحث اقتصاد مقاومتی را نیز در آثار به نمایش درآمده خود پیگیری کنیم به همین دلیل، در این راستا فیلمهایی با موضوع اقتصاد مقاومتی عمار را هم اکران میکنیم.
این اکران کننده مردمی با اشاره به برگزاری مسابقه در کنار نمایش فیلم، تصریح کرد: علاوه بر مساجد و فضای باز منطقه، در مزار شهدای منطقه 17، کانون فرهنگی و پایگاه بسیجی هم که در اختیار داریم، در کنار فعالیتهایی مانند سفره افطار و محفل انس با قرآن، فیلمهای عمار را هم برای مخاطبان پخش میکنیم.
علیزاده در بخش دیگری از سخنانش خاطرنشان کرد: بعد از اکران فیلم داستانی «هنگامه» در این منطقه با جشنواره عمار آشنا شدیم و به این نتیجه رسیدیم که فیلم میتواند به عنوان یک ابزار مفید برای جذب و تأثیرگذاری روی مخاطب عمل کند. به همین دلیل، جهت اکران آثار این جشنواره، ستاد مردمی ایجاد کردیم که خوشبختانه این جریان در کل منطقه 17 راه افتاد و شاهد اکران های بسیار خوبی در این منطقه از تهران هستیم.
این فعال فرهنگی ادامه داد: در حوزه اکران در این منطقه تمام سعی خود را به کار گرفتیم تا نمایشهای فیلمهای عمار، مسجد محور باشد؛ البته در میادین و سراهای محلات هم کار اکران و نمایشهای فیلمها را دنبال میکنیم که با استقبال بسیار خوبی از سوی مردم و اقشار مختلف از جمله کودکان، نوجوانان، جوانان و کهنسالان مواجه شده است.
وی در ادامه سخنانش اظهار داشت: تا امروز فیلمهایی چون «دایو»، «من مدیر جلسهام»، «تیهو»، «چوب بستنی»، «قابلمه»، «علمک»، «فراموششدهها» و دیگر آثار جشنواره عمار را در این منطقه اکران کردیم که در میان این اکرانها، فیلمهای «من مدیر جلسه ام» و «تیهو» با استقبال فوق العادهای مخاطبان و مردم محل همراه بوده است.
علیزاده یادآور شد: در یکی از اکرانهای اخیر ماه رمضان که به همراه دوستم در پایگاه بسیج برای دانشآموزان، برنامه داشتیم، فیلمهای «با جماعت»، «تکلیف» و «تیهو» را همزمان با برپایی سفره افطاری اکران مردیم اما دانشآموزان، بدون توجه به فرارسیدن زمان افطار و با علاقه فراوان فیلم داستانی «تیهو» را تماشا میکردند.
این فعال فرهنگی در بخش دیگری از سخنانش بیان کرد: برای تبلیغات اکرانهایمان، معمولا به شیوه چهره به چهره و استفاده از فضای مجازی اقدام میکنیم و سعی کردیم به صورتی مناسب از این دو شیوه تبلیغی برای جذب مردم استفاده کنیم.
علیزاده اضافه کرد: در زمینه تأمین تجهیزات اکران هم با تعامل خوبی که بین نهادهای مختلف منطقه 17 شامل بسیج و کنگره شهدای منطقه است، اقلامی مانند ویدئو پروژکتور، رایانه و سیستم صوتی را به راحتی در اختیار ما قرار میدهند. همچنین برای پذیراییهایی هم که در اکران فیلمها داریم، افراد خیر منطقه به ما کمک میکنند.
وی یادآور شد: در حال رایزنی با بسیج منطقه 17 هستیم تا محلی دائمی و ثابت برای تسهیل کارهای لازم برای نمایش فیلمهای جشنواره عمار در سطح این منطقه فراهم کنیم.
گفتنی است علاقمندان میتوانند با مراجعه به سایت اکران مردمی این جشنواره به نشانی Ekran.ammarfilm.ir و ثبتنام در آن، نسبت به دریافت و اکران فیلمهای جشنواره مردمی فیلم عمار اقدام کنند.
منبع: خبرگزاری برنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۶۴۰۸۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا « راه حل دو کشوری » میان فلسطین و اسرائیل ممکن است؟/ چالش های پیش روی کشور مستقل فلسطین چیست؟
به گزارش جماران، از زمان آغاز جنگ غزه در اکتبر 2023 مسئله ضرورت تشکیل کشور مستقل فلسطین بیش از پیش در محافل سیاسی و البته رسانه ای مطرح شده است. نشریه آنلاین و مکتوب «هیل» که نزدیک به کنگره ایالات متحده محسوب می شود، در تازه ترین نوشتار به چالش های پیش روی راهکار تشکیل دو کشور مستقل اسرائیل و فلسطین پرداخته و می نویسد:
در حال حاضر هر کسی که میخواهد در جریان اصلی بحث خاورمیانه در نظر گرفته شود، باید حمایت جدی خود را از «راهحل دو کشوری» برای درگیری بین اسرائیلیها و فلسطینیها اعلام کند. راه حل دو کشوری یعنی وجود دولت اسرائیل که در ماه مه 1949 در سازمان ملل پذیرفته شده در کنار یک کشور فلسطین که یک دولت ناظر غیرعضو در سازمان ملل متحد شناخته می شود. اما علامت سوال بزرگ این است: کشور فلسطین چگونه خواهد بود؟
با به راه افتادن موجی از احساس های ضداسرائیلی در سطح بین المللی، حماس هم درباره راه حل دو دولتی موضع گیری کم سابقه ای داشته است.
خلیل الحیه که نماینده شهر غزه در شورای قانونگذاری فلسطینی و یکی از اعضای دفتر سیاسی حماس مستقر در قطر است، در یکی از تازه ترین اظهار نظرها در این باره گفته بود که حماس حاضر است با یک آتشبس پنج ساله یا بیشتر با اسرائیل موافقت کند و در صورت ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی، سلاحهای خود را روی زمین گذاشته و به یک حزب سیاسی تبدیل خواهد شد. او همچنین تاکید کرد که حماس آمادگی دارد به سازمان آزادیبخش فلسطین بپیوندد تا یک دولت واحد برای غزه و کرانه باختری تشکیل شود. او در بخش دیگری از این مصاحبه تاکید کرد که «حماس آمادگی دارد حدود کشور فلسطینی را بر اساس قطعنامههای بینالمللی که تاکید دارد باید در امتداد مرزهای پیش از جنگ ۱۹۶۷ تشکیل شود، بپذیرد.»
با این حال، الحیه به طور جداگانه به یک روزنامه عربی مستقر در لندن گفت که هرگونه توافق با اسرائیل صرفاً یک اقدام موقت خواهد بود و بر تعهد به «حق تاریخی بر تمام سرزمین های فلسطینی» تاکید کرد. منظور او از سرزمین تاریخی فلسطین منطقه ای است که شامل کشور کنونی اسرائیل هم می شود.
این چندان تعجب آور نیست: منشور تأسیس حماس در سال 1988، ادعای «هر وجب از فلسطین» را دارد، که آن را به عنوان «سرزمین وقف اسلامی که تا روز قیامت برای نسلهای مسلمان وقف شده است» توصیف میکند.
منشور در سال 2017 به روز شد، اما تجدید نظر این سند در این بخش عمیقاً مبهم ماند و ادبیات آن به گونه ای بود که می توانستیم مفهوم «دولت فلسطین در مرزهای قبل از جنگ شش روزه 1967» را از آن به دست آوریم. اما خالد مشعل، رئیس وقت دفتر سیاسی حماس، در آن زمان به الجزیره گفت: «اصول ملی ما بدون تغییر باقی مانده است. هیچ تناقضی وجود ندارد.»
بنابراین، احتمال دستیابی حماس و دولت اسرائیل به یک درک متقابل قابل درک از «راه حل دو کشور» اندک است. حتی اگر ایده دو کشور را در سناریویی بپذیریم که در آن حماس تمایل خود را برای نابودی کشور اسرائیل رد کند، یک کشور مستقل فلسطینی چگونه خواهد بود؟
اولین مانع بزرگ این است که دو مرکز جمعیت فلسطین، کرانه باختری و نوار غزه، به هم پیوسته نیستند. حتی در باریک ترین حالت، فاصله بین این دو منطقه 25 مایل است، با قلمروی بین آنها که مطلقاً هیچ چشم اندازی برای رها کردن این منطقه توسط اسرائیل وجود ندارد. یک کشور فلسطینی از دو منطقه مجزا تشکیل خواهد شد که بیش از دو میلیون نفر در غزه و نزدیک به سه میلیون نفر در کرانه باختری باشند.
به جز کشورهایی با مناطق بسیار کوچکتر، مانند استان محصور روسیه کالینینگراد، و کشورهای جزیره ای، به سختی می توان به یک کشور موفق و پایدار متشکل از دو نهاد «کمابیش مساوی اما از نظر جغرافیایی مجزا» فکر کرد. از سال 1947 تا 1971، پاکستان شامل سرزمینی بود که ما اکنون به عنوان پاکستان و بنگلادش مدرن می شناسیم (بنگال شرقی 1947-55، پاکستان شرقی 1955-71)، اما این ترتیب کمتر از 25 سال پس از یک جنگ خونین برای استقلال از هم پاشید و میلیون ها غیرنظامی کشته شدند.
در مرحله بعد اگر این گسست جغرافیایی را هم بپذیریم، خود کرانه باختری یک واحد همگن نیست. این منطقه در سال 1967 توسط اسرائیل تصرف شد و دولت فلسطین، در زمان محمود عباس، رئیس جمهور 88 ساله - که اکنون در نوزدهمین سال از دوره چهار ساله ریاست جمهوری خود است - تنها حدود دو سوم کرانه باختری را در اختیار دارد. صدها منطقه انفرادی حدود 400000 نفر از جمعیت را مهاجران یهودی تشکیل می دهند.
واقعیت بیرحمانه این است که در هر یک از بخشهای کشور فعلی فلسطین، حکومت محدودی وجود دارد و در حالی که میتوان دیدگاههای متفاوتی در مورد دلایل آن داشت، هیچ دولت منسجم و یکپارچهای وجود ندارد تا در صورت به رسمیت شناختن بینالمللی کنترل را به دست بگیرد. حماس از سال 2007 نوار غزه را تحت کنترل دارد، در حالی که فتح، بزرگترین جناح سازمان آزادیبخش فلسطین، در کرانه باختری تسلط دارد و این دو رقیب سرسختی هستند که رابطه پرتنشی را با هم تجربه می کنند.
تعدادی از عوامل پیچیده دیگر نیز وجود دارد. اقتصاد غزه که همیشه درهم و برهم بوده، پس از تهاجم اسرائیل ویران شده است. فساد در هر دو بخش از دولت فلسطین رایج است. نقض حقوق بشر گسترده است. بدهی ملی بیش از 8 میلیارد دلار، حدود یک پنجم تولید ناخالص داخلی وجود دارد. جمعیت «پناهنده» 5.9 میلیون نفری وجود دارد که برخی از آنها در اردن، لبنان و سوریه زندگی می کنند و تشکیلات خودگردان ملی فلسطین بر حق بازگشت همه آنها تاکید دارد.
حمایت از «راه حل دو دولتی» برای پایان دادن به درگیری بین اسرائیل و فلسطینی ها به عنوان یک شعار خوب است. اما واقعیت این است که این اتفاق نمی تواند به زودی رخ دهد. اجرای این طرح آهسته و پرهزینه خواهد بود و نیاز به سرمایه گذاری خارجی هنگفت دارد و اصلاً مشخص نیست که آیا یک سیاست حتی در درازمدت جواب می دهد یا خیر.
گزارشهایی وجود دارد که نشان میدهد ایالات متحده «امیدوار» است که حماس شرایط جدید آتشبس پیشنهادی اسرائیل را بپذیرد، که اولین گام در مسیری طولانی خواهد بود.
ما می توانیم برخی از عناصر ضروری در این مرحله را بپذیریم:
-اسرائیل باید به طور منطقی بتواند احساس کند که امنیت آن تضمین شده است.
-نمایندگان فلسطین باید متقاعد شوند که روندی وجود دارد که می تواند به حاکمیت پایدار فلسطین منجر شود.
-حماس در شکل کنونی اش نمی تواند بخشی از معماری پس از جنگ باشد.
-فلسطینی ها به تعهدات واقعی و جدی سایر کشورهای عربی نیاز خواهند داشت.
-راه حل دو کشوری باید از یک فکر ایده آل گرایانه خارج شده و و الهام بخش روشی عملی برای تغییر وضعیت شود.